Angular فریمورکی برای ساخت اپلیکیشنهای سازمانی!

انگولار چیست Angular ؟ معرفی فریم ورک انگولار به زبان ساده آکادمی ابرها

همه ی این کارها در مرورگر انجام می شود و این باعث شده است که با همه تکنولوژی های سروری سازگاری خوبی داشته باشد. برخی از بخش‌های وب‌اپلیکیشن پی‌پال، مانند داشبورد مدیریت حساب و تراکنش‌ها، با Angular توسعه داده شده‌اند. Angular به دلیل قابلیت‌های پیشرفته‌اش در مدیریت داده‌ها و ایجاد رابط کاربری تعاملی، انتخاب مناسبی برای این پلتفرم بوده است. واترپلو، یکی دیگر از پلتفرم‌های بزرگ فریلنسینگ، از Angular برای ساخت رابط کاربری خود استفاده کرده است. با استفاده از معماری مبتنی بر کامپوننت و تزریق وابستگی، Angular به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا کدهای تمیز و قابل نگهداری بنویسند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که Angular برای پروژه‌های بزرگ و پیچیده ایده‌آل باشد.

در گام آخر باید یک کامپوننت انگولار را به صورت کامپوننت root برای ماژول انگولار تعیین کنیم. اما از میان این کامپوننت‌ها، یک کامپوننت همواره به عنوان کامپوننت بوت‌استرپ شناخته می‌شود که وقتی ماژول انگولار در مرورگر بوت‌استرپ می‌شود، اجرا خواهد شد. شما برای کار روی اپلیکیشن‌های انگولار باید با زبان تایپ اسکریپت آشنا باشید و از آن بهره بگیرید. با دنبال کردن این مراحل و آشنایی با این اصطلاحات، می‌توانید به راحتی کار با انگولار را شروع کرده و برنامه‌های کاربردی قدرتمندی ایجاد کنید. هر گونه سوالی در زمینه این مطلب دارید در بخش نظرات مطرح کنید تا به آن پاسخ دهیم.

همچنین دانستن مزایای فریم‌ورک انگولار، به شما دید خوبی در رابطه با شروع یادگیری و فعالیت در آن می‌دهد. در انگولار شما می‌توانید یک پروژه را در نسخه‌های موبایل و دسکتاپ طراحی کنید. یعنی یک اپلیکیشن انگولاری، قابلیت تبدیل شدن به یک اپلیکیشن اندروید را دارد. پس می‌توان گفت که انگولار یک فریم‌ورک چند منظوره یا Cross-Platform است. تصور کنید که می‌خواهید دوچرخه خود را به مترو ببرید، برای اینکار باید اجزای دوچرخه شما قابلیت جدا شدن داشته‌باشند یا حداقل بتوانید آن را تا کرده و دوباره باز کنید. در انگولار هم همین اتفاق می‌افتد، یعنی تمام اجزای یک وب‌سایت انگولاری به صورت تکه‌تکه یا بخش‌بخش در قالب یک کامپوننت (Component) طراحی‌ شده و در خروجی نهایی وب‌سایت به همدیگر متصل می‌شوند.

وب‌سایت‌های بسیار زیادی در حوزه آموزش انگولار فعالیت می‌کنند که می‌توانید از آنها آموزش‌های مورد نیاز را دریافت کنید. یکی از بهترین سایت‌ها، وبسایت رسمی انگولار می‌باشد که به زبان انگلیسی است. البته وب‌سایت روکسو آموزش‌های مناسبی را به زبان فارسی در حوزه انگولار ارائه کرده است که شما می‌توانید به صورت رایگان و یا با خرید دوره آموزشی به آن‌ها دسترسی داشته باشید. جاوا‌اسکریپت به عنوان یک زبان پرطرفدار و مرجع در دنیای برنامه‌نویسی شناخته می‌شود. این زبان معمولا برای کدنویسی در سمت کاربر (Client Side یا Front-end) مورد استفاده قرار می‌گیرد. براساس اطلاعاتی که Statista ارائه داده است، Angular یکی از فریم‌ورک‌های برتر در توسعه وب است.

بنابراین هر زمان که محتوایی را در Textbox تغییر دهیم، مقدار متغیر به صورت خودکار تغییر خواهد یافت. با این که وی نتوانست ادعای خود را اجرا کند و این کار را در طی 3 هفته انجام داد، اما حجم کد به 1500 خط کاهش یافت. با این حال این پروژه از سوی مدیران ارشد گوگل حمایت نشد و لذا به صورت یک کتابخانه متن-باز منتشر شد و کار از سوی توسعه‌دهندگان خارج از گوگل ادامه یافت. انگولار یک فریمورک component base  یا برپایه کامپوننت می باشد که این بدین معنی است که نرم افزار هایی که با این فریمورک نوشته می شوند از بخش های کوچکی به نام component تشکیل شده اند. انگولار تمام کامپوننت ها را با استفاده از ngModule  ماژول بندی و سازماندهی میکند. مهمترین مزیت انگولار نسبت به سایر پلتفرم ها ، ساختارمند بودن آن است، یعنی معماری و ساختار تمام نرم افزار های انگولار بر مجموعه ای از مفاهیم اساسی خاص متکی است.

Angular CLI (Command Line Interface) ابزاری است که به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا پروژه‌های انگولار را به سرعت راه‌اندازی کنند. این ابزار امکاناتی مانند تولید خودکار کد، بهینه‌سازی و build کردن پروژه را فراهم می‌کند. قالب‌های انگولار (Angular Templates) از ترکیبی از HTML و Angular Markup استفاده می‌کنند که قابلیت تغییر اجزای HTML را قبل از رندر کردن آن‌ها فراهم می‌کند. دو روش برای اتصال داده‌ها در همین جهت، اتصال رویداد (Event Binding) و اتصال ویژگی (Property Binding) هستند. فریم ورک انگولار توسط گوگل منتشر شده است و بهترین متخصصین از سر تا سر جهان در این شرکت بزرگ فعالیت میکنند. همین باعث شده که به روز ترین دانش در توسعه ی محصولات این شرکت استفاده شود.

در این بخش به بررسی شیوه استفاده از دکوراتور ViewChild درون یک کامپوننت می‌پردازیم. به این منظور ابتدا باید یک کامپوننت فرزند بسازیم که به عنوان یک ViewChild در کامپوننت والد یا روت استفاده می‌شود. با استفاده از Pipe می‌توانیم داده‌ها را به صورت قالب مورد نظر خودمان درآوریم. در این مثال یک دایرکتیو مبتنی بر خصوصیت سفارشی می‌سازیم که رنگ متن انتخابی را در زمان رویداد mouseover تغییر می‌دهد. در این مثال به بررسی شیوه استفاده از ngIf در یک اپلیکیشن انگولار می‌پردازیم.

این چارچوب با استفاده از مفاهیمی مانند Lazy Loading، ماژول‌های جداگانه، و State Management، امکان مدیریت مؤثر بخش‌های مختلف یک برنامه پیچیده را فراهم می‌کند. همچنین، ابزارهایی مانند Angular CLI و سیستم تست‌نویسی داخلی، توسعه و نگهداری پروژه‌های بزرگ را ساده‌تر می‌کنند. علاوه بر این، ویژگی‌هایی مانند داده‌گیری دوطرفه و قابلیت بهینه‌سازی عملکرد باعث می‌شود که برنامه‌های سنگین نیز با سرعت و کارایی بالا اجرا شوند. به همین دلیل، بسیاری از شرکت‌های بزرگ و سازمان‌ها از انگولار برای توسعه نرم‌افزارهای سازمانی و پلتفرم‌های تحت وب استفاده می‌کنند. اتصال داده یک فرایند ارتقای مداوم داده‌ها ایجاد می‌کند به طوری که وقتی کاربر هر تغییری در اینترفیس ایجاد می‌کند، به صورت خودکار داده‌ها را به‌روزرسانی می‌کند و برعکس.

آموزش ساختن اپلیکیشن های مقیاس بزرگ در انگولار یکی دیگر از آموزش های گروه آموزشی پرووید می باشد که در این قسمت آن را به شما معرفی می کنیم. این بسته آموزشی نیز یکی از دوره های آموزشی دیگر که در حوزه فارسی سازی آموزش های انگلیسی تنظیم شده است می باشد. عنوان این بسته آموزشی، ساختن اپلیکیشن های تجاری و مقیاس بزرگ در Angular است که با نام اصلی Angular Building Large Applications از شرکت Lynda منتشر شده است. خیر؛ React به دلیل بهینه‌سازی‌های رندر و پیاده‌سازی DOM مجازی، از Angular بهتر عمل می‌کند. همچنین توسعه‌دهندگان React می‌توانند، به بسیاری از راه‌حل‌های پیش‌ساخته شده برای توسعه، دسترسی داشته باشند.

اگر آن را در هر کامپوننتی عرضه کنید، در این صورت تنها آن کامپوننت می‌تواند از آن سرویس استفاده کند. با ارائه سرویس در سطح ماژول، انگولار یک وهله از کلاس CustomService ایجاد می‌کند و می‌تواند از سوی همه کامپوننت‌های اپلیکیشن مورد استفاده قرار گیرد. کامپوننت‌های وب به گروهی از API-های استاندارد گفته می‌شود که امکان ایجاد تگ‌های مبتنی بر HTML سفرشی را فراهم می‌سازند که کارکرد و چرخه عمر کامپوننت خاص خود را دارند. هدف اصلی کامپوننت وب، کپسوله‌سازی کد برای کامپوننت‌های انگولار به صورت یک پکیج با قابلیت استفاده مجدد با بیشترین امکان «هم‌کنش‌پذیری» (interoperability) است. بنابراین به بیان ساده فریمورک انگولار دارای یک معماری مبتنی بر کامپوننت شامل کامپوننت‌های والد و فرزند است. در بخش پیش به بررسی وجوه گوناگون کامپوننت‌ها از قبیل تعریف، ‌متادیتا و رویدادهای چرخه عمری پرداختیم.

معنی این گفته آن است که فریمورک انگولار کامپوننت‌ها را همواره به صورت یک عنصر با قابلیت استفاده مجدد عرضه می‌کند. با این که در عمل کامپوننت‌های انگولار، ‌کامپوننت‌های وب محسوب نمی‌شوند، اما برخی مزیت‌ها دارند که می‌توان با استفاده از کامپوننت‌ها وب به دست آورد. بنابراین بدیهی است که از روی مثال فوق مشخص است که برخی مقادیر داده‌ای پیش از نمایش برای کاربر، نیازمند ویرایش هستند. همچنین ممکن است یک بخش از اطلاعات در چند نقطه از رابط کاربری مورد نیاز ما باشد. در این حالت، از برخی مشخصه‌های نوع استایل استفاده می‌کنیم که به صورت مرکزی ایجاد می‌شوند و در موارد نیاز مورد استفاده قرار می‌گیرند. فریمورک انگولار، به این منظور مفهوم Pipe-ها را معرفی کرده است که یک روش قطعی برای نوشتن تبدیل‌های نمایش-مقدار است که می‌توانند در HTML اعلان شوند.

بنابراین یک وهله سینگلتون از آن سرویس ایجاد کرده و آن را در سراسر اپلیکیشن در اختیار ما قرار می‌دهد. در واقع هدف اصلی از طراحی یک سرویس انگولار، رعایت اصل «جداسازی دغدغه‌ها» (Separation of Concern) است. سرویس انگولار یک شیء بی‌حالت است و می‌توانیم برخی تابع‌های مفید را در آن تعریف کنیم. این تابع‌ها می‌توانند از هر یک از اجزای اپلیکیشن از قبیل کامپوننت‌ها، دایرکتیو‌ها و غیره فراخوانی شوند. بدین ترتیب می‌توانیم کل اپلیکیشن را به واحد‌های کوچک‌تر منطقی و متمایز تقسیم کنیم تا خوانایی آن‌ها افزایش یابد. فرم‌های مشتق از مدل غالباً به نام «فرم‌های واکنشی» (Reactive Form) نامیده می‌شوند.

اگرچه گوگل در سال‌های اخیر اشاره کرده است که وبسایت‌های جاوا‌اسکریپتی را Crawl یا خزش می‌کند اما با بررسی‌هایی که انجام داده‌ایم، این کار به درستی صورت نمی‌گیرد. بنابراین تحت هر شرایطی اگر از فریم‌ورک‌های جاوا‌اسکریپتی (انگولار یا ویو‌جی‌اس یا ری‌اکت) به صورت SPA یا Single Page Application استفاده می‌کنید حتماً بحث SSR یا Server Side Rendering را انجام دهید. در انگولار یک ساختار آزمایش یا تست کردن وجود دارد که به صورت End-to-End کار می‌کند. یعنی شما می‌توانید هر کامپوننت را با استفاده از ساختار Unit Testing انگولار بررسی کنید تا در حین بهره‌برداری از وب‌اپلیکیشن به مشکلی برخورد نکنید. اینطور تصور کنید که می‌خواهید وقتی یک سایت روی اینترنت قرار گرفت، بدون هیچ خطا و باگی به درستی کار کند.

کرایست، یک پلتفرم اطلاعاتی برای استارت‌آپ‌ها و شرکت‌ها، از Angular برای ساخت رابط کاربری خود استفاده کرده است. این پلتفرم به کاربران امکان می‌دهد تا اطلاعات مربوط به شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران و استارت‌آپ‌ها را جست‌وجو و بررسی کنند. گوگل ادز، پلتفرم تبلیغاتی گوگل، یکی از معروف‌ترین اپلیکیشن‌هایی است که با Angular توسعه داده شده است. این پلتفرم به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا تبلیغات خود را در موتور جست‌وجوی گوگل و شبکه‌های مرتبط مدیریت کنند. Angular به دلیل مقیاس‌پذیری و عملکرد بالا، انتخاب مناسبی برای چنین پلتفرم پیچیده‌ای بوده است. انگولار قابلیت انتقال آسان اطلاعات را از کدهای زبان جاوا اسکریپت برای مشاهده و پاسخ به رویدادهای کابر بدون نیاز به کدنویسی دستی، فراهم خواهد کرد.

در این مثال با روش استفاده یا پیاده‌سازی مشخصه input یک کامپوننت آشنا خواهیم شد. به این منظور باید کامپوننت نخست زیر را توسعه دهیم که مشخصه ورودی آن تعریف خواهد شد. مثال زیر نشان می‌دهد که چگونه می‌توانیم از درون‌یابی در کامپوننت برای نمایش داده‌ها در فرانت‌اند استفاده کنیم. اینک کامپوننت فرزند را به صورت زیر در فایل app.module.ts قرار می‌دهیم. اکنون برخی تغییرها را در فایل app.component.ts و app.component.ts به صورت زیر ایجاد می‌کنیم. چنان که اشاره کردیم وقتی یک پروژه انگولار را با استفاده از Angular CLI ایجاد می‌کنیم، پروژه‌های جدیدی همراه با یک ماژول و فایل کامپوننت پیش‌فرض ایجاد می‌شود.

چنان که اشاره کردیم انگولار یک فریمورک متن-باز است که به وسیله گوگل نگهداری می‌شود. این کتابخانه قادر به خوانش بسیار سریع صفحه HTML است که موجب می‌شود بتوانیم خصوصیت‌های سفارشی تگ اضافی را در صفحه جاسازی کنیم. این خصوصیت‌ها به صورت دایرکتیوهایی تفسیر می‌شوند که به فریمورک انگولار دستور می‌دهند تا بخش‌های ورودی و خروجی صفحه را به یک مدل اتصال دهد که به صورت متغیرهای استاندارد جاوا اسکریپت بازنمایی می‌شود. مقادیر این متغیرهای جاوا اسکریپت را می‌توان به صورت دستی درون کد تعیین کرد یا از منابع استاتیک یا دینامیک JSON شامل داده‌های سمت سرور از قبیل REST API یا غیره به دست آورد. فرایندور، یکی از بزرگ‌ترین پلتفرم‌های فریلنسینگ در جهان، از Angular برای ساخت رابط کاربری خود استفاده کرده است.

طبق نظرسنجی‌های انجام شده، خیلی‌ها ورژن 13 Angular را به ورژن‌های جدیدتر ترجیح می‌دهند. در ادامه، قدم به قدم یاد می‌گیرید که چگونه انگولار را نصب کرده و پروژه جدید ایجاد کنید. این فریم‌ورک انعطاف‌پذیری بالایی دارد و به قول معروف از پس هر کاری برمی‌آید. اما این نام گذاری باعث ایجاد سردرگمی در برنامه نویسان و توسعه دهندگان گردید. اگر بخواهیم از نظر سایت گیت‌هاب این فریم‌ورک را بررسی کنیم باید به عدد ۶۲.۴ هزار ستاره (Stars) اشاره نمائیم.

ما در این موقعیت‌ها می‌توانیم به روش‌های مختلف، ارتباط‌هایی بین کامپوننت‌های والد و فرزند برقرار سازیم. اگر بخواهیم خود دایرکتیو را تحلیل کنیم، متوجه می‌شویم که بلوک سازنده اصلی انگولار که کامپوننت شناخته می‌شود، در واقع دایرکتیو است. به بیان ساده هر کامپوننت انگولار در عمل یک دایرکتیو با قالب HTML سفارشی است. بنابراین در دنیای واقعی زمانی که یک کامپوننت را به عنوان بلوک سازنده اصلی اپلیکیشن انگولار تعریف می‌کنیم، در واقع می‌خواهیم بگوییم که دایرکتیوها اجزای اصلی تشکیل‌دهنده اپلیکیشن‌های انگولار هستند. کامپوننت‌های انگولار نیز مانند دیگر فریمورک‌ها رویدادهای خاص چرخه عمری دارند که به طور عمده توسط خود انگولار نگهداری می‌شوند. در ادامه فهرستی از رویدادهای چرخه عمر هر کامپوننت انگولار را توضیح می‌‌دهیم.

این زبان در‌واقع سوپراسکریپتی برای JS به‌شمار می‌آید و مزیت استفاده از آن این است که اولاً بر بهینه‌تر‌کردن کدها تأثیر می‌گذارد و ثانیاً برنامه را ایمن‌تر می‌کند. این موضوع به شناسایی و حذف اشتباه‌ها در مراحل اولیه کدنویسی یا انجام عملیات تعمیر و نگه‌داری نیز کمک زیادی می‌کند. امروزه، تعداد زیادی از کتابخانه‌ها و فریم‌ورک‌ها وجود دارند که به ما در دستیابی به اهداف مدنظرمان کمک می‌کنند. Angular نیز یکی از همین فریم‌ورک‌هاست که بسیاری از مشکلاتی را حل می‌کند که توسعه‌دهندگان هنگام استفاده از JavaScript با آن مواجه می‌شدند. حالا دیگر بسیاری از توسعه‌دهندگان ترجیح می‌دهند تا وب‌اپلیکیشن‌ها و نسخه‌های SPA و PWA خود را با استفاده از این فریم‌ورک بسازند. در می۲۰۱۶، Angular 2 با تایپ‌اسکریپت به جامعه برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان وب معرفی شد.

شاید می‌توانیم بگوییم که این قابل توجه‌ترین ویژگی فریم‌ورک انگولار است. رابط خط فرمان توسعه کامل جریان کار، ایجاد بهینه‌ساز، پیکربندی تولید اپلیکیشن و مقداردهی را تا اندازه ممکن تسهیل می‌کند. این ویژگی کیفیت کد را افزایش داده و توسعه انگولار را تا اندازه زیادی تسهیل می‌کند. هر وب‌اپلیکیشن همواره شامل یک URL است که به طور معمول در نوار آدرس مرورگر نمایش می‌یابد. همچنان که می‌دانیم منظور از «حالت» (State) همه اطلاعات ذخیره شده در یک زمان خاص است که برنامه یا اپلیکیشن می‌تواند به آن‌ها دسترسی داشته باشد. بنابراین حالت اپلیکیشن به بیان ساده به مقدار کنونی همه متغیرهای آن اپلیکیشن گفته می‌شود.

بسیاری از کاربران این مرحله را نادیده می‌گیرند، اما برای ایجاد اجزای IDE لازم است و باید آن را تنظیم کرد. «ماژول برنامه» (AppModule) نوعی برنامه Angular و «مسئول بوت استرپ» (Bootstrap) برنامه است. «مدل شی گرای سند» (Document Object Model | DOM) راهی برای برخورد با فایل «XML» یا «HTML» به عنوان ساختاری درخت مانند است که در آن هر گره، نماد عنصری از اسناد HTML خواهد بود. نام ، ایمیل و وب سایت خود را برای بار دیگر که دیدگاه ارسال می کنم در این مرورگر ذخیره کنید. Angular CLI و ابزارهای توسعه دیگر مانند Augury به توسعه‌دهندگان کمک می‌کنند تا فرآیند توسعه را تسریع کرده و خطاها را به راحتی تشخیص دهند.

کامپوننت‌های انگولار نقش‌های زیادی را که دایرکتیوها بر عهده دارند مصرف می‌کنند. در انگولار 8 یکی از مشکلات عمده در خصوص تزریق قالب و تزریق وابستگی به کمک کامپوننت‌ها حل شده است و مشکلات مرتبط با ایجاد تغییر در رفتار ژنریک اپلیکیشن نیز به کمک دایرکتیوها حل شده است. Angular یک فریمورک کارآمد مربوط به زبان جاوا اسکریپت است که با استفاده از آن می‌توان برنامه‌های بزرگ و کاربردی را در کمترین زمان، به آسان‌ترین روش ممکن و با کمترین پیچیدگی ساخت. این فریمورک، مزایای مهم و زیادی دارد که استفاده آن توسط توسعه‌دهندگان وب را امری ضروری می‌سازد. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به وب‌سایت شرکت برنامه نویسی وب نگاه مراجعه کنید.

قالب HTML که در تگ پروجکت می‌شود، همواره درون تگ کامپوننت فرزند تعریف خواهد شد. جامعه توسعه فرانت‌اند، به طور مداوم ابزارها، کتابخانه‌ها و فریمورک‌های جدیدی را معرفی می‌کند و از این رو باید به صورت پیوسته تغییرهایی در اپلیکیشن‌های خود اعمال کنیم تا با این تغییرها سازگار شود. بنابراین در مورد اپلیکیشن‌هایی که هم‌اینک توسعه می‌دهیم، بزرگ‌ترین دغدغه این است که چطور با نسخه‌های آتی فریمورک‌ها و کتابخانه‌ها سازگار خواهد شد. در این مثال، کاربرد دایرکتیو ngFor را در یک اپلیکیشن انگولار بررسی می‌کنیم. در این مثال، یک متغیر رشته به نام strName تعریف می‌کنیم و این متغیر را به کنترل Textbox انتساب می‌دهیم.

پس از آن، باید عبارت یا دستور ng new  و به دنبال آن نام پروژه را وارد کرد. یعنی اگر نام پروژه فرضی ما FaradarsTest باشد، باید عبارت ng new FaradrasTest را وارد کنیم. Redis یک پایگاه داده در حافظه (in-memory database) و یک ساختار داده کلید-مقدار (key-value store) است که به دلیل سرعت بالا و قابلیت‌های... در دنیای توسعه نرم‌افزار، انتخاب معماری مناسب یکی از تصمیمات کلیدی برای موفقیت پروژه‌ها است. در این مقاله از کدیاد، قصد داریم تا شما را با فریم‌ورک انگولار (Angular) و تمامی جوانب آن آشنا کنیم. اولین و اصلی‌ترین دلیل استفاده از انگولار پشتیبانی قدرتمند آن یعنی کمپانی گوگل است.

Angular از مکانیزم تزریق وابستگی پشتیبانی می‌کند که این امکان را به توسعه‌دهندگان می‌دهد تا سرویس‌ها و ماژول‌های مختلف را به راحتی به کامپوننت‌ها تزریق کنند. این ویژگی باعث کاهش وابستگی بین کامپوننت‌ها و افزایش قابلیت تست‌پذیری کد می‌شود. این بدان معناست که هر بخش از رابط کاربری به عنوان یک کامپوننت مستقل تعریف می‌شود. هر کامپوننت شامل منطق، استایل و template خود است که این امر باعث افزایش قابلیت استفاده مجدد و نگهداری کد می‌شود. در دنیای امروز، توسعه وب به یکی از حوزه‌های پررونق و در حال رشد تبدیل شده است.

در واقع با استفاده از انگولار، از پلتفرمی استفاده میکنید که قابلیت توسعه هرنوع پروژه ای با هرنوع مقیاسی را داراست؛ اما بطور کلی انگولار برای توسعه پروژه ها و محصولات ساختارمند و پیچیده تر مناسب تر است . Angular از «ابر داده» (Metadata) برای تعیین نحوه مدیریت یا پردازش کلاسی خاص استفاده می‌کند. این کار با «تزئین کلاس» (Decorating the Class) انجام می‌شود تا رفتار مطلوبی در آن مشخص شود که باید اجرا کند. Angular به چارچوب تست «Jasmine» مجهز شده است که به توسعه‌دهندگان این فرصت را می‌دهد تا تست‌های مختلفی را انجام دهند. همچنین «Karma» ابزاری برای اجرای تست‌ها است که از یک فایل پیکربندی برای تعیین راه‌اندازی، گزارشگرها و چارچوب تست استفاده می‌کند. Angular با DOM معمولی کار می‌کند، به این معنی که وقتی مثلاً ١٠ تغییر در یک صفحه وب ایجاد می‌شود، DOM به طور کامل ترتیب درختی تگ‌های HTML را بازسازی می‌کند، نه اینکه فقط تگ‌های تغییر یافته را تنظیم کند.

در عین حال، فریمورک هایی مانند Svelte وDjango نیز به دلیل کارایی بالا و سادگی در استفاده، توجه زیادی جلب کرده اند. انتخاب فریمورک مناسب بسته بهنیازهای پروژه و مهارت تیم توسعه دهنده میتواند تأثیر چشمگیری در موفقیت پروژه های وب داشته باشد. فریمورک های محبوب طراحی و توسعه وب در سال ۲۰۲۴فریمورک های طراحی و توسعه وب، ابزارهای قدرتمندی برای ساختن وبسایتها و اپلیکیشنهای کارآمد و مدرن هستند. ایجاد کلاس «سرویس» (Service) برای به اشتراک گذاشتن داده‌ها یا اعمال منطق برنامه بین اجزای سازنده لازم و راهی عالی برای سازماندهی کدها است. کلاس باید همیشه با دکوراتور @Injectible‎‎ نوشته شود تا نشان دهد که این نوعی سرویس است. این کار دسترسی و استفاده از داده‌ها یا منطق برنامه را در آینده آسان‌تر می‌کند.

فریم‌ورک انگولار یک فریم‌ورک منبع باز جاوا اسکریپت است که به وسیله TypeScript نوشته شده است. به همین دلیل، گوگل این فریم‌ورک را که یکی از اهداف اصلی آن عبارت است از تولید و توسعه اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (single-page)، حفظ کرده است. در واقع، انگولار یک فریم‌ورک بسیار محبوب است که ساختار استانداردی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و آنها را قادر به ایجاد اپلیکیشن‌های حجیم می‌کند. Injectable در واقع یک دکوراتور در انگولار محسوب می‌شود دکوراتورها اکستنشن‌های عرضه شده در جاوا اسکریپت هستند. به طور خلاصه، دکوراتور امکان ویرایش متدها، کلاس‌ها، مشخصه‌ها و پارامترها را به برنامه‌نویسان می‌دهد.

Angular نوعی فریمورک قدرتمند و منبع آزاد جاوا اسکریپت است که توسط شرکت گوگل طراحی و با «تایپ اسکریپت» (TypeScript) نوشته شده است. آنگولار در درجه اول برای توسعه «برنامه‌های کاربردی تک‌صفحه‌ای» (Single Page Applications) استفاده می‌شود و ساختاری عالی برای توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند تا با آن کار کنند. Angular به کاربران این امکان را می‌دهد تا برنامه‌های پیچیده و بزرگی را ایجاد کنند که مدیریت و نگهداری آن‌ها آسان باشد. Angular به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا برنامه‌های وب قوی و کاربر پسند با رابط‌های یکپارچه ایجاد کنند که امکان ایجاد تجربه کاربری بهینه را فراهم می‌کند. انگولار یک چارچوب متن‌باز و مبتنی بر جاوا اسکریپت است که توسط گوگل توسعه داده شده و برای ساخت برنامه‌های تحت وب پویا و مقیاس‌پذیر استفاده می‌شود.

بنابراین، مولفه پایه‌ای‌ترین بلوک ایجاد فریم ورک Angular است و هرکدام از آنها حاوی داده‌های قابل تزریق و منطق آنها هستند. به این صورت، برنامه‌نویسان می‌توانند رابط کاربری را با بخش‌های متحرک ایجاد کرده و از فرایند توسعه هموار اطمینان حاصل کنند. علاوه بر این، سلسله مراتب و استقلال مولفه‌ای موجب تسهیل آزمایش هر اپلیکیشن وبی می‌شود. Angular یک فریمورک جاوااسکریپت برای ساخت وب‌اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (Single Page Applications یا SPA) است که توسط تیم Google توسعه داده شده است. همان طور که گفتیم امروزه از مسیریابی سمت کلاینت در اپلیکیشن‌های مدرن استفاده می‌شود. در این فرایند زمانی که URL در نوار آدرس مرورگر تغییر می‌یابد، اپلیکیشن لوکال که در مرورگر اجرا می‌شود (کلاینت) باید تغییرها را مدیریت کند.


برنامه نویسی اسکرچ