نظر: یک درخواست تجدید نظر به جوانان به صورت Coronavirus با از خود گذشتگی نه خودخواهی

بزرگنمایی این تصویر

مشتریان در این, را از پنجره در میامی در 20 مارس نمی شد تمرین های اجتماعی فاصله. اسکات مک اینتایر/بلومبرگ از طریق گتی ایماژ پنهان کردن عنوان

تعویض عنوان

اسکات مک اینتایر/بلومبرگ از طریق گتی ایماژ

در چند هفته گذشته به COVID-19 انجام شده است از خط خارج برنامه های من و انتظارات من سال اول دانشکده پزشکی. آن را لغو کرده است سفر و کارآموزی. این نقل مکان کلاس ها و تعاملات اجتماعی آنلاین, انحلال جامعه من به عنوان من آن را می دانستند.

به عنوان یک سالم 20-چیزی من می دانم که اگر من قرارداد COVID-19 من کمتر احتمال دارد به مرگ از افراد مسن مانند پدر و مادر من و یا کسانی که با شرایط موجود.

پس چرا باید به نوجوان و 20-چیزی را حلق آویز کردن با دوستان ؟ چرا ما باید اجازه دهید یک ویروس دیکته زندگی ما ؟

که نوع نگرش چوبی است که در حال حاضر در میان افراد جوان است. من newsfeed شده است مملو از گزارش از افراد جوان در سواحل کالیفرنیا قبل از گسترده ساحل تعطیلی و در محله brunches و حتی "coronavirus احزاب" برگزار شد و در سرپیچی از دستورالعمل های اجتماعی فاصله.

در سطح شخصی من می دانم که برخی از آشنایان من هنوز هم سفر عبور از چندین فرودگاه در یک سفر لذت. دیگران میزبان گردهمایی و یا حضور در شراب احزاب در هر یک از دیگر خانه ها را با یک دعوت نامه به همه کسانی که می آیند.

در عین حال رسانه های اجتماعی من نیز پر از قدرتمند تماس ها در خانه بمانند و اگر شما بیرون رفتن باید از لحاظ فیزیکی فاصله خود از دیگران است.

حتی افراد جوان با نیت خوب می تواند کمک به گسترش ویروس. من می دانم که مردم از دیدن دوستان مختلف هر روز در تجمعات. آنها ممکن است شکل وجود دارد هیچ آسیبی در صمیمی با هم, اما این عمل خطرناک است. تمام طول می کشد یک unsuspecting کسی که آلوده برای گسترش رخ می دهد. از آنجا سرایت نمایی است.

من اعتقاد دارم که افراد جوان می تواند این دوره از این بیماری همه گیر. ما می توانید سعی نکنید در مورد این بیماری همه گیر و زندگی می کنند که اگر ما در نسبتا بی خیال گذشته.

و یا ما می تواند به عنوان مدل نقش پیشرو اتهام در حمایت از بهداشت عمومی اقدامات و عمل به عنوان مدل نقش.

مطمئنا هر کس موظف است به لحاظ جسمی فاصله. من فکر می کنم, اما افراد جوان منحصر به فرد تعهد در به حداقل رساندن گسترش coronavirus.

برخی از ما طبعا مردد به پذیرفتن چالش های اجتماعی فاصله گرفته است. به عنوان یک دوست پیشنهاد ما در حال تلاش برای نجات زندگی ما در طول یک بیماری همه گیر است که لغو همه چیز. ما ترم پردیس زندگی و نقاط عطف مانند فارغ التحصیلی. ما داده ایم تا ما بهار می شکند و هیچ ایده ای در مورد تابستان است. بنابراین ما ممکن است احساس مانند قربانیان این تاسف بار است.

من اعتقاد ندارم که این یک راه مفید برای مشاهده این واقعیت جدید. بدون شک همه ما چیزی از دست رفته. اما ما ایستاده به از دست دادن چیزی بسیار بیشتر اگر ما نمی انجام بخشی از ما در کاهش این بیماری همه گیر.

اول از همه سلامتی خود ما در معرض خطر است. حتی اگر خطر COVID-19 ممکن است بیشتر برای نسل های قدیمی تر, بسیاری از ما در حال تبدیل شدن به آلوده. آیا ما مریض و یا بدون علامت باقی می ماند ما در حال گسترش ویروس و کمک به سقوط ممکن است از سیستم مراقبت های بهداشتی. و برخی از بیماران جوان در حال مرگ هستند.

ما نیز در معرض خطر اخلاقی ما شخصیت در چگونه ما را برای پاسخ دادن به این بیماری همه گیر.

در این ماه من شده اند در مدرسه پزشکی, من تا به حال امتیاز از یادگیری در مورد یک حرفه ای در خط مقدم از این همه گیر و ارزش ها و فضائل مندرج سلامت کارگران. دو اساسی فضائل — خیرخواهی و عدالت را می توان مجسم توسط همه ما است.

چگونه می توانید اقدامات ما در طول این همه گیر گواه اخلاقی ما ، اجتماعی فاصله است خیرخواه به دلیل آن را به نفع دیگران و جلوگیری از اجتناب از آسیب. برآورده ساختن نیازهای افراد سالمند و کسانی که جدا شده — افرادی که ضعف سيستم ايمنی مستند نشده یا underinsured — است فقط. و آنچه که زمینه ساز این فضائل است و ما مسئولیت مشترک در این اضطراری برای بهداشت عمومی: برای قرار دادن نیازهای دیگران قبل از خود ما است.

من می خواهم به درخواست تجدید نظر به همسالان من: اگر تا به حال بوده است یک بار برای نوع دوستی برای خود قربانی این آن است. ما جوامع و کشورها نیاز ما را در غلبه بر یکی از بزرگترین بحران های زندگی ما. این یک فرصت برای ما به افزایش به مناسبت و منجر به شارژ از طریق راه های کوچک با یک تاثیر قابل توجهی.

برای هدف مسطح منحنی — جلوگیری از مرگ و میر و یک سیستم مراقبت های بهداشتی سقوط از له بیماران — ما باید از لحاظ جسمی فاصله خودمان. ما نیاز به محدود کردن ما در شخص تماس و به جای ورود به قرنطینه برنامه برای ارتباط با دوستان و یا عزیزان. ما باید به دنبال سلامت عمومی دستورالعمل چرا که داده های آن را نشان می دهد را کاهش می دهد مرگ و میر و ما جلوگیری از بیمار شدن.

اگر ما انتظار داریم درمانی به کمک بیمار و در معرض خطر پس ما باید آماده به انجام بخشی از ما. فراتر از تنها ماندن در خانه ما همچنین می توانید پیوستن به تلاش برای ایجاد همبستگی از راه دور. در حال حاضر برخی از همسالان ما در تماس هستند کسانی که جدا شده, اهدا کردن آنچه که آنها می توانند و یا جمع آوری کمک مالی برای سازمان های غیر انتفاعی است که در خدمت به عنوان امنیت اجتماعی شبکه. آنچه ما در حال حاضر بسیار مهم است نه تنها به کشور ما و زندگی دیگران اما به ما شخصیت اخلاقی نیز هست.

امل چیمه است, M. D., نامزد در Geisel دانشکده پزشکی کالج دارتموث کلاس 2023.