شهر نیویورک جشن 50 سال از غرور رژه

بزرگنمایی این تصویر

1970 شهر نیویورک غرور رژه بزرگداشت قیام در Stonewall مسافرخانه سال قبل. راجر Gaess/گتی ایماژ/Lonely Planet تصویر پنهان کردن عنوان

تعویض عنوان

راجر Gaess/گتی ایماژ/Lonely Planet تصویر

این آخر هفته جهان است رعایت سالگرد 50 از اولین شهر نیویورک Pride Parade که جشن LGBTQ هویت شناخته شده برای آن شناور پر و حامیان مالی شرکت ها. به دلیل COVID-19 وجود دارد نمی شود در واقع یک رژه در روز یکشنبه. به جای آن وجود دارد, جهانی, غرور, a 24-hour خط از اجرای برنامه ها و پیام های الهام بخش شامل 500 سازمان از سراسر جهان است.

"این در مورد کمک به افراد در جامعه تجاوز می دانیم و درک می کنیم که آنها به تنهایی نیست" گفت: کتی Renna همکاری سازمان.

اما اولین رژه غرور ندارد مشاهیر و یا شناور. آن را حتی نمی باید بلندگو. نبود یک رژه در همه, اما یک راهپیمایی اعتراض.

"ما مجموعه ای را به ایجاد یک راهپیمایی در سالگرد شورش استون وال. و اگر ما تا به حال انجام داده است که هیچ کس نمی خواهد به یاد داشته باشید Stonewall امروز" گفت: Karla جی, اولین زن رئیس, گی, جبهه آزادی و بازنشسته مطالعات جنسیتی و زنان استاد در سرعت دانشگاه.

استون وال قیام که برخی از آن به عنوان شورش شد و چند روز از تظاهرات علیه خشونت پلیس و تبعیض سیستماتیک که می توانست پاره پاره از عناوین امروز. در سال 1969 NYPD مورد استفاده بیلی باشگاه علیه معترضان در خارج از استون وال در یک گی بار. در پاسخ معترضان را کاهش داد پلیس لاستیک ماشین و شکست ویندوز از کسب و کار.

اما استون وال نبود تنها اعتراض در آن زمان - و آن را حتی بیشتر شدید. که تعیین اغلب به گودال مار ضد شورش که منجر به مرگ انسان. اما در عرض چند روز آگهی در حال حاضر در حال گردش است که اشاره Stonewall و به نام برای نوع جدیدی از جنبش بود که مودب و نمی خواهد ماندن در سایه است.

"من رفتم پایین به Stonewall شب دوم قیام - وجود دارد و یک نشانه در پنجره که دست باسواد از Mattachine جامعه" جی به یاد. "و گفتند: حفظ صلح. همکاری با پلیس و رفتن به خانه و آرام بود.' و من فکر کردم چه ؟ هیچ! آن را خیلی دیر شده برای آن است. و هنگامی که یک گروه گفت: ما قصد داریم خانه ما نخواهد بود آرام به من گفت. 'این مردم من.' "

سال بعد 28 ژوئن 1970 مردم جمع شدند فقط در خارج از استون وال در مسافرخانه برای کریستوفر خیابان, گی, آزادی روز ماه مارس است.

هنگامی که آنها شروع به خاموش راهپیمایان چند بود و شجاع. وجود دارد, گی گروه از واشنگتن و بوستون و دانشگاه سازمان از راتگرز دانشگاه ییل و کلمبیا. برخی از تغییر جنسیت شرکت کنندگان گفت که سازمان از آنها خواست به مارس در پشت, اما آنها خودداری کرد.

"ترانس جامعه گفت:" جهنم هیچ, ما نمی خواهد بروید.' ما مبارزه برای این به همان اندازه که شما انجام و یا حتی از آن آغاز شده است گفت:" ویکتوریا کروز. "و ما فقط مخلوط در سراسر جمعیت است. وجود دارد بدون ترانس مشروط. ما فقط آمیخته."

این گروه شروع به راه رفتن بسیار سریع تا کریستوفر استریت چرا که شرکت کنندگان ترسیده بودند. وجود داشته است تهدید به بمب گذاری. مردم نگران آنها خواهد بود با گلوله و یا مورد آزار و اذیت دوباره توسط پلیس است.

مارتین بویس وجود دارد. او می گوید: او به شوخی با دیگران در این بود که از اول مارس اما "برای اولین بار اجرا شود."

"من نگران بودن تک فایل چون من فقط به تماشای برنامه های نشنال جئوگرافیک در مورد wildebeests. و من دیدم که چگونه آنهایی که در کنار برداشت شد ، بنابراین من فکر کردم من می ماند در وسط. اما وجود دارد هیچ میانه," او گفت:.

در آرشیوی فیلم راهپیمایان نگاه تعیین می شود. بسیاری از عینک آستین دکمه پایین پیراهن. آنها انجام شده قرمز و بنفش و زرد و آگهی ها. یاد پرچم رنگین کمان در حال ایجاد می شود. و آنها تا به حال نشانه روی میله های چوبی که گفت: "گی پراید" و "من یک لزبین هستم و زیبا."

هنگامی که راهپیمایان رسیده Sixth Avenue دیگران شروع به پیوستن به آنها را.

"ناگهان متوجه شدم که من دیگر به تنهایی" بویس گفت. "برخی از مردم در سمت چپ من مردم در حق من. همجنس باز شد, پیوستن به ما در هر سه بلوک است."

کتابخانه عمومی نیویورک دارای مجموعه گسترده ای از عکس از رژه.

گی فعالان لیلی Vincenz و صخره ویت تولید یک فیلم مستند که روز مصاحبه با افراد ناشناس. در آن شما می توانید ببینید که ناظران بیشتر تماشا در سکوت. مردم تماشا می کردند از پیاده رو ایستاده دو یا سه عمیق اسلحه عبور. این مستند نشان می دهد برخی از تکان دادن سر خود را و smirking کمی که اگر به می گویند: "آیا این مضحک?"

اما وجود دارد, یادداشت های تیره تر از ضد داعش است. وجود دارد یک علامت ارجاع سدوم و عموره. یک مرد گفت: فیلمسازان مارس یک کمونیست طرح به تقسیم امریکا است. او نام آن را "ننگین و نفرت انگیز است."

اما به زودی راهپیمایان شروع به استراحت و لذت بردن از خود. آنها دست برگزار می شود. آنها شعار می دادند چیزهایی مثل "آن را می گویند با صدای بلند, گی, افتخار" و "خارج از جعبه و به خیابان."

هنگامی که از رسیدن به پارک مرکزی وجود دارد هزاران نفر از آنها را.

وجود دارد هیچ سخنرانان به این دلیل که سازمان تا به حال فکر می کردند که حتی آن را به عنوان دور به عنوان پارک. آنها تا به حال یک "گی-در" به جای شبیه به "بود-ins" از زمان. وجود دارد, گاه به گاه, موسیقی محلی. مردان استراحت سر خود را در دوستداران' شکم و زنان با تکیه بر شرکای خود شانه. آنها بازی کودکان و نوجوانان بازی مثل Red Rover. وجود دارد یک مسابقه. آرام شادی در فیلم آرشیوی است برخی از احساس غرور و افتخار امروز.

فعال ویکتوریا کروز تصاویر از پارک مرکزی آن روز. این نخستین بار بود که او علنا اعلام هویت خود و مانند آن, اما, او می گوید: او نمی ترسم.

"من احساس آزاد. من احساس مانند شما می دانید که من اینجا هستم در کلاس مدرسه کرد و گفت: این تعهد و وفاداری به پرچم. و پس از Stonewall, من احساس آزادی و عدالت برای همه است. و آن آزادی و عدالت گنجانده شده است بنابراین من بودم افتخار می کنم."

آن شب مشابهی برگزار شد که در لس آنجلس. سال بعد آمد مارس در بوستون و به زودی به واشنگتن و لندن و تل آویو. و 50 سال بعد, تمام کسانی که به راهپیمایی آمده اند با هم به جشن در سطح جهان است.