میگوئل Torga در مترجمان

Traduzir é, primordialmente um acto de amor. Só quem برای tocado na mente e no coração pela singularidade رادیکال de uma voz sente یک necessidade e o gosto de a alargar aos ouvidos do mundo. E o pobre poeta de qualquer S. Martinho de انت, que sonha com o seu canto یک ecoar para além دس fronteiras que o limitam é nessas الماس sintonizadas e mediúnicas que confia. سن elas به عنوان difusoras mágicas دس suas palavras, que procuram entender em todos os recônditos sentidos e preservar ویوس e equivalentes na transplantação کلامی.

Nunca será por demais exaltado o serviço que prestam à humanidade esses obreiros de uma outra comunicação دوس سانتوس, terrena, encarnada, naturalmente oposta à sobrenatural آیا "ایمان". Se nos faltassem, ficariam sem respostas inimagináveis interrogações, apelos e desafios.
میگوئل Torga اونا Diário شانزدهم دسامبر 1993

به یک مترجم اساسا و در درجه اول یک عمل عشق است. فقط کسانی که ذهن و قلب پر برکت شده اند که رادیکال تکینگی صدای احساس نیاز و تمایل به باز کردن گوش از جهان است. فقیر شاعر از ناچیز محله مانند مادری من است, São Martinho de انت رویاهای چگونه آهنگ خود را خواهد اکو بسیار فراتر از مرزهای آن نگه دارید و آن را به عقب. و پس از آن است که به این روح هماهنگ که شفاعت از طرف او, که او بایست روح خود را. آنها سحر و جادو دیفیوزر از سخنان خود که به دنبال درک آنها را در همه معانی پنهان و حفظ آنها تبدیل شده و زنده و کل در پیوند کلمه.

هرگز نمی تواند این خدمات را به بشریت انجام شده توسط این کارگران بود والا به اندازه کافی این شفاعت که تجربه خود را که در زمینی دیگر صمیمیت و همدلی از پرستاران یکی به طور طبیعی مجسم به عنوان فوقالعاده تجسم Creed. اگر ما آنها را غیر قابل تصور چالش های, سوالات و كند خواهد بود بیبهره از پاسخ.

میگوئل Torga, Diário شانزدهم
دسامبر 1993

ترجمه: ©2018 آلیسون رایت