یک زن 56 ساله در نهایت آموخته به نوشتن نام خود را — به دلیل Coronavirus مستند

بزرگنمایی این تصویر

Prema Thakur رسمی برای Champawat منطقه ای در هند می آموزد Pratap Singh بورا 56 ساله مهاجر کارگر از نپال چگونه به نوشتن نام خود به زبان هندی. Sanju Chand پنهان کردن عنوان

تعویض عنوان

Sanju Chand

تمام زندگی اش 56 ساله Pratap Singh بورا چسبیده شده است انگشت شست خود را در جوهر به ثبت نام در اسناد و مدارک. او نمی رفتن به مدرسه زمانی که او بچه بود. کمی او را می دانم که او خواهد آموخت که برای نوشتن اولین کلمه در یک coronavirus مستند در مرکز جهانی همه گیر.

بورا ساخت و ساز کارگر مشغول به کار در شمال هند state of Uttarakhand. او از بازگشت به بومی نپال در اواخر ماه مارس زمانی که هند اعلام کرد در سه هفته coronavirus مستند (این مستند از سال تمدید شده است مه 3). دولت خاموش حمل و نقل عمومی و مهر و موم کرد. مانند دهها میلیون نفر از کارگران مهاجر در سراسر هند بورا گیر کرده بود.

در آوریل 10, هندی, مقامات قرار دارد بورا و ده ها تن از دیگر رشته مهاجران در یک مدرسه تبدیل به یک امداد اردوگاه در شهر تنکپور در امتداد مرز هند و نپال. هند راه اندازی بیش از 20 ، 000 اردوگاه در سراسر کشور به ارائه مواد غذایی و سرپناه به مردم فقیر تحت تاثیر مستند.

اما در تنکپور امداد اردوگاه ساکنان چیزی اضافی: یک فرصت برای یادگیری است.

آن را یکی از 10 مرکز در Uttarakhand را Champawat منطقه که در آن مقامات در حال اجرا برنامه های سواد آموزی برای بی سواد کارگران مهاجر. حدود 200 نفر در حال یادگیری به خواندن و نوشتن برای اولین بار می گوید: Ramesh Chandra Purohit رئیس آموزش و پرورش افسر Champawat منطقه.

"ما می خواستیم کارگران برای به دست آوردن چیزی از مستند و نه فقط کشتن زمان می گوید:" Purohit.

Purohit توضیح می دهد که Champawat نشسته در هند و نپال از مرز و می بیند هجوم عظیمی از فقیر بی سواد کارگران. بورا یکی از آنها بود. او به هند نزدیک به دو دهه پیش برای پیدا کردن کار و معمولا به عقب می رود خانه دو بار در سال به دیدار خانواده اش.

هنگامی که امداد اردوگاه سازمان برای اولین بار سعی کردم به او را ثبت نام در برنامه های سواد آموزی چند هفته پیش بورا مردد بود.

بی سواد کارگران مهاجر در مستند به یادگیری خواندن و نوشتن. Sanju Chand پنهان کردن عنوان

تعویض عنوان

Sanju Chand

"او شرمنده شد که او قدیمی ترین از همه دانش آموزان در کلاس می گوید:" شهرداری رسمی Prema Thakur که می آموزد کارگران. بسیاری از دانش آموزان در سی سالگی خود را می گوید Thakur. "به او بگو: من چه هستم رفتن به یادگیری خواندن و نوشتن در این سن?'" می گوید Thakur.

اما Thakur و همکاران او انگیزه او. آنها به ارمغان آورد نوت بوک و مداد برای دانش آموزان خود را. و تنها پس از دو روز از کلاس بورا قادر به نوشتن نام خود را در Hindi Thakur می گوید. در واقع او آموخته سریع تر از بسیاری از جوان همکلاسی از جمله 30 ساله پسر Thakur می افزاید.

"این احساس واقعا خوب [من به نام]," بورا می گوید. "وقتی که من بچه بودم ما استفاده می شود برای زندگی در یک منطقه پر از تپه و هیچ مدرسه نزدیک است."

بورا می گوید خانواده اش نیز بیش از حد ضعیف برای فرستادن او به مدرسه.

"ما احساس می کنیم مثل بچه ها دوباره زمانی که ما شروع کلاس و معلم می آید می گوید:" 26 ساله Navidad, که همچنین ماندن در تنکپور تسهیلات. "ما احساس می کنیم در مدرسه هستیم."

Navidad که می رود توسط یک نام یاد گرفته به خواندن و نوشتن زمانی که او بچه بود اما در مدرسه. در حال حاضر او به کمک خود را مستند همکلاسی با مشق شب خود را.

"معلم می گوید که دیگران به من می آیند در صورتی که هر گونه شک و تردید بعد از کلاس" Navidad می گوید.

در علاوه بر این به برنامه های سواد آموزی کمک های اردوگاه نیز کلاس های یوگا و ابتکار برای کمک به کارگران مهاجر ترک دخانیات می گوید: Purohit. اردوگاه سازمان فیلم صفحه نمایش و تشویق کسانی که سواد خواندن مجلات و روزنامه ها است که آنها ارائه می کنند. در شب آنها بازی محبوب هندی آواز بازی به نام antakshariکه در آن شرکت کنندگان باید به آواز خواندن یک آهنگ که شروع می شود با هجا که خود را رقیب آهنگ به پایان رسید ،

که متفاوت از چگونه کارگران سرگردان در برخی دیگر از نقاط کشور در حال مقابله با مستند.

در هند سرمایه مالی بمبئی, صدها نفر از کارگران مهاجر به مبارزه طلبیده مقررات منع رفت و آمد در اوایل این ماه و thronged یک ایستگاه راه آهن. آنها خواستار شدند که به دولت اجازه می دهد آنها را به بازگشت به روستاهای خود را. در پایان پلیس استفاده از باتوم برای متفرق کردن جمعیت.

Purohit می گوید سرگرمی فعالیت های انجام شده در اردوگاه های امدادی خود کمک به جلوگیری از یک وضعیت مشابه با نگه داشتن کارگران مشغول اند.

با استفاده از lockdown زمان برای آموزش کارگران مهاجر چگونه به خواندن و نوشتن یک ایده عالی است می گوید Vachaspati Shukla, دستیار استاد در سردار پاتل موسسه پژوهش اجتماعی و اقتصادی در گجرات هند.

"اگر ممکن است باید آن را به اجرا در هر کجا که کارگران مهاجر ماندن [در اردوگاه]," Shukla گفت NPR در ایمیل.

Shukla می گوید کارگران عمدتا آمده از کشورهای است که بسیار کم سواد آموزی بزرگسالان نرخ. هند بیش از یک سوم از جهان بی سواد بزرگسالان است.

برنامه های سواد آموزی برای بزرگسالان در تنظیمات موقت مانند امداد اردوگاه جدید نیست. اردوگاه های پناهندگان تا به حال برنامه های مشابه برای سال. اما انجام خواندن و نوشتن کلاس در امکانات برای افراد رشته با توجه به کروناویروس یک ایده رمان. چنین پناهگاه در بسیاری از نقاط هند فاقد پایه و بهداشت و اجازه دهید به تنهایی فرصت های یادگیری برای ساکنان خود را.

Purohit می گوید او و همکارانش در حال برنامه ریزی برای انجام یک معاینه در پایان این مستند برای کارگران که آموخته ام به خواندن و نوشتن. کسانی که عبور اهدا خواهد شد یک گواهی به عنوان نشانه ای از موفقیت خود را. او امیدوار است که آنها ادامه خواهد داد تا پس از مطالعه آنها را ترک.

Thakur معلم می گوید او مشاهده رشد شخصی در همه دانش آموزان خود را. او در حال حاضر آنها را آموزش اعداد و الفبای انگلیسی. یک جوان 19 ساله در حال حاضر پر نوت بوک خود را, او می گوید.

به بورا, با Thakur می گوید: او مشتاق شده. و نه فقط در مورد تحصیل بلکه در فعالیت هایی مانند رقص و آواز.

"آن را مانند کودک درون در او بیدار است دوباره" Thakur می گوید.