نظر: ما نباید به بپرسید که نوزادان و مادران کشته نمی شود. در عین حال ما باید

بزرگنمایی این تصویر

یک دختر نوزاد دریافت درمان برای تفنگ زخم در پای راست خود را دریافت کرد در حمله یک کلینیک زنان و زایمان در کابل این هفته است. افراد مسلح کشته ، وکیل Kohsar/خبرگزاری گتی ایماژ پنهان کردن عنوان

تعویض عنوان

وکیل Kohsar/خبرگزاری گتی ایماژ

صبح روز سه شنبه سه مرد مسلح با هجوم به یک کلینیک زنان و زایمان در افغانستان اجرا شده توسط Médicins بدون مرز. آنها rampaged از طریق ward, رفتن از یک اتاق به اتاق و تیراندازی پرستاری مادران و نوزادان. حداقل 16 نفر کشته شدند. افغان ها را در ترور نیروهای امنیتی شروع به تخلیه مردم از این بخش و سربازان با عجله از بیمارستان حمل نوزاد پیچیده شده در خونین پتو به انتظار آمبولانس.

عکس های مرده از مادران خود را محکم فشار گریه نوزادان کوچک گردش آنلاین در کنار ویدئوها از جان گذشته پدران و اعضای خانواده گدایی برای کسب اطلاعات در مورد عزیزان خود.

در حالی که این حمله اتفاق می افتد در کلینیک انتحاری انفجار پاره از طریق یک مراسم تشییع جنازه بیش از 100 مایل به سمت شرق در ولایت ننگرهار. مهاجم منفجر کردن یک بمب که پاره پاره از طریق جمع صدها نفر از روزه عزاداران و خانواده های کشته شدن دست کم 24 نفر.

هیچ کس مسئولیت آن را برعهده نگرفته هنوز طالبان را رد دخالت در دو ضرب و جرح و با توجه به یک گزارش NPR.

این چرخه مرگ و زندگی در افغانستان است. مردم ما را هدف قرار داده و کشته روزانه. از گهواره تا گور وجود دارد و بدون مهلت. امروز به درجه ای از خشونت و رفتارهای غیر انسانی مواجه هستیم هر روز است گچ بری در سراسر توییتر و اخبار را برای جهان را ببینید.

زنان افغان خواستار پایان دادن به آن است.

پس از ایالات متحده آمریکا آغاز شد مذاکرات صلح با طالبان در ماه فوریه 2019 ما زنان افغانستان در خانه و در خارج از کشور برگزار کرده اند تظاهرات سازمان یافته دادخواست و راه اندازی کمپین های به تقاضای ما ایمنی و حقوق.

در پاسخ ما گفته شده است توسط رهبران سیاسی مفسران و مقامات است که ما در حال غیر واقعی است. که ما بیش از حد با صدای بلند بیش از حد خواستار و مانعی در مسیر صلح در کشور ما است. ما گفته شده است به صبر و برای گوش دادن به مردانی که در ایمنی از کاخ ها و ترکیبات استقرار در مورد پیچیدگی های رسیدن به صلح است. ما گفته شده است طالبان را نشان دادن تعهد خود را به صلح و که آنها را موثر counter-terror شریک است.

چه خواسته های ما ساخته شده است که حکم چنین پاسخ ؟ ما می خواهیم تنها برای ایمنی برای رفتن به محل کار بدون ترس است که ما هرگز قادر به بازگشت به خانه های ما. ما می خواهیم قادر به دعا کردن با فرزندان و خانواده ها در مساجد و معابد و بدون ترس از کشته شدن. ما می خواهیم که آزادی های اساسی جنبش و فرصت را برای ما مادران و خواهران ما و دوستان ما محترم شمرده شود و محافظت شده است.

ما می خواهیم که ما کودکان و نوزادان نمی شود, کشته در تخت خود را در مدارس و یا در بخش زنان و زایمان هرگز یک بار پس کشیده نفس در ایمنی. فرزندان ما در حال متولد شدن به این خشونت و مرگ در این خشونت است.

آیا ما واقعا درخواست بیش از حد ؟

خشونت و کشتار روزهای اخیر نشان می دهد که زمان صلح است مسخره است. این قرارداد به امضا رسید و در 29 فوریه سال 2020 بین آمریکا و طالبان قرار بود به کاهش روزانه خشونت علیه افغان ها.

با وجود این توافق طالبان اند و مبارزه می کنند. صرف نظر از هویت عاملان این آخرین حملات آن است که طالبان خشونت, شبکه ها و حامیان آن ایجاد چرخه خشونت است.

آنها در حال افزایش حملات خود را بر روی سربازان و شهروندان به طور یکسان کشتار افغانها روزانه. آنها رد تماس های مکرر آتش بس موقت برای, حتی به عنوان COVID-19 همه گیر نوردد سراسر کشور است. آن است که خود را در شبکه های جنایتکار خود را به سرمایه داران و کسانی که بهره مند از خشونت که ایجاد کرده اند و جسارت یک فرهنگ خشونت — و ما در اینجا به دفن نوزادان و مادران آنها.

درد و خشم و انزجار مردم افغانستان در پاسخ به این بی پروا و بی خشونت است نه آنچه که می ایستد در راه صلح است. درست مانع خشونت و کسانی که مرتکب آن است.

امروز ما بار دیگر از همه بین المللی دولت ها و موسسات که دارای قدرت و نفوذ — سازمان ملل-دبیر کل آنتونیو اشاره به این حادثه تلخ که سران اتحادیه اروپا و ناتو و رئیس جمهور مغلوب ساختن پیشی جستن — برای جلوگیری اجازه می دهد در افغانستان زندگی می کند به عنوان آلت در میز مذاکره. زمان برای موضع گیری و pontification است. ما به فوریت از آنها بخواهید که شما را گرد هم می آیند و همه چیز را در قدرت خود را برای فشار به صورت فوری آتش بس در افغانستان است.

نه به ما بگویید که این کشنده سازش از فوریه مسیر صلح است. می تواند وجود دارد هیچ صلح بدون امنیت و پاسخگویی و عدالت است. ما نیاز به جمع ما جمعی صوتی و رد یک جهان که در آن مادران و نوزادان تازه متولد شده یک هدف است. ما نیاز به یک آتش بس در حال حاضر.

مریم Akrami یک مدافع حقوق زنان و مدیر شبکه زنان افغان.

Wazhma Frogh است که یکی از این زنان و مطالعات صلح سازمان کار برای جامعه مبتنی بر ایجاد صلح. Frogh برنده وزارت امور خارجه ایالات متحده بین المللی زن از شجاعت جایزه در سال 2009

Mahbouba سراج مدیر اجرایی زنان افغان توسعه مهارت های مرکز. او با این نسخهها کار با زنان و قربانیان خشونت مبتنی بر جنسیت در کابل ،

یادداشت سردبیر: Sahar Halaimzai افغانستان نویسنده و مدافع حقوق بشر و مبارز کمک در تهیه پیش نویس از این قطعه.